Geçen kış ağaçların arasında gezerken parçalanmış dalların üzerindeki desenler Aidan Dwyer'ın dikkatini çekti. Daha sonraki incelemeleri sonucunda ağaç dallarının dağılımında fibonacci serisi ve spiral desenler prensiplerinin rol oynadığını fark etti. Bir sayı tutun ve bu rakamı bir önceki seriye ekleyin. Fibonacci dizisi 1+1=2, 1+2=3, 2+3= 5 (1, 2, 3, 5, 8, 13, 21…). Aidan teorisini test etmek için formülü doğrultusunda ağaçların nasıl dallandığıyla ile ilgili gözlemler yapmaya devam etti. Önce ağaçların hangi dereceyle ve ne sıklıkta dallandığını gözlemleyerek ağaç dallarını ölçtü.
gunes-enerjili-agac
Neden bu şekilde dallandıklarını görmek için Fibonacci formülünü kullanarak güneş enerjisi sağlayan küçük bir tertibat inşa etti. Daha sonra enerji çıktısını dizi içindeki aynı hücre setleriyle karşılaştırdı. Aidan şu sonuçlara ulaştı: Fibonacci ağaç tasarımı düz panel modellerden daha iyi performans sergiledi. Ağaç tasarımı gün boyunca %20 daha fazla enerji sağladı ve 2,5 saat daha fazla güneş enerjisi topladı. Ancak en ilginç sonuçlara aralık ayında güneş en düşük noktadayken ulaşıldı. Ağaç tasarımı %50 daha fazla elektrik üretti ve günışığı toplama süresi %50 uzadı.
Ölçtüğü voltaj güneş hücresindeki enerji miktarıyla aynı ölçüde değildi. Daha yüksek bir voltaj ölçmüştü çünkü gökyüzünün daha geniş bir alanını taramıştı. Seriler halindeki güneş hücreleri en güçsüz olanlar kadar iyiydi.
Bu genç girişimcinin hikayesi oldukça ilham verici ve Aiden'in sır çözmedeki tutkusu bilimsel keşiflerin ne kadar heyecan verici olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. Aiden biomimicry'ın ( tabiattaki modelleri inceleyip bu tasarımları taklit ederek veya bunlardan ilham alarak insanların ihtiyaçlarını karşılamaya çalışan bilim dalı ) gücünü şaşırtıcı bir biçimde göstermiş oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder